Mai-tai

Moja Lenka jak była całkiem malutka miała

kilka takich okresów, kiedy strasznie nie lubiła wózka...

Spacery były dla mnie męczarnią, zwłaszcza wtedy,

kiedy jeszcze tak dobrze nie trzymała główki i trzeba

było wracać do domu z niemowlakiem na jednej ręce, a

drugą ręką prowadzić wózek  :/

Kupiłam sobie wtedy chustę kółkową i to był

drogi ale dobry zakup :)

Bardzo mi ona wtedy pomogła, bo gdy nie

miałam towarzystwa na spacer (czyli osoby, która mogłaby

mi prowadzić wózek kiedy miałabym małą na rękach),

 wsadzałam do niej Lenkę i tak sobie chodziłyśmy.

Na szczęście przeszła jej awersja do wózka i

wracając ze spacerów mogłam chodzić na zakupy,

bo zakupy i dziecko w chuście to już było dla mnie za

ciężko :) Ale chustę jeszcze długo nosiłam w pogotowiu i

nieraz się przydała. Sprawdziła się też na imprezie miejskiej,

kiedy Lenka wolała być u mnie na rękach niż siedzieć w wózku,

czy chodzić na nóżkach, było dla niej zbyt tłoczno i 

najbezpieczniej czuła się blisko mamusi :)

Tak więc kiedy Lenka nauczyła się chodzić

i bardzo polubiła swój "wóziu", chusta poszła do

szafki i tak sobie leżała rok czasu, aż do niedawna,

kiedy niunia zachorowała i po przespanej gorączce chciała

być ciągle u mamy na rękach. Przeprosiłyśmy się z chustą i

dzięki niej było nam łatwiej przygotować obiad :)

Jednak teraz kiedy Lenka jest dużo większa, było mi już

ciężko i niewygodnie tak ją nosić, a chusta kółkowa opiera się

tylko na jednym ramieniu...

Przypomniało mi się coś, co już dawno chciałam uszyć, ale

wtedy ani jeszcze nie miałam maszyny, ani jeszcze

nie umiałam szyć :P

W książce "Poradnik dla zielonych rodziców" R. Jusis i M. Targosz

(którą na marginesie bardzo polecam, są w niej ciekawe 

rozmowy i porady) jest opisane jak uszyć nosidło mai tai

(chustę kółkową też :)

Takie nosidło bardzo łatwo się wiąże, można w nim dziecko

nosić z przodu lub na plecach (i to nawet trzylatki albo i starsze)

i dopasowuje się do anatomii dziecka.

Myślałam o nim również, kiedy byliśmy poza miastem bez

wózka, a małe nóżki się zmęczyły i chciały być noszone i

to tyko przez mamę...

Pooglądałam jeszcze jak takie nosidła wyglądają w internecie i

TA DA!

Oto ono :)

Jak się podoba?

Mam nawet zdjęcia z procesu powstawania, więc

może pomyślę nad jakimś tutorialem jakby byli chętni ;)

Miałam je wypróbować na miejskiej imprezie, ale mała

wtedy źle się czuła i nie poszliśmy.

Nie pokażę Wam więc zdjęć jak w niej wyglądamy i jak je się

wiążę, bo Lenka nie chce w nim usiąść :(

Ona nie lubi rzeczy, których nie zna i do jakiegoś

czasu nie lubi być przykryta (nie tylko teraz jak są upały, tylko 

w ogóle, nawet kiedy wydaje mi się, że dobrze śpi i przykryję

ją samą poszewką, kopie nogami i krzyczy "nie ce kołdly").

Po chorobie zrobiła się taka troszkę bojaźliwa i 

zaczęła strasznie płakać kiedy wychodzę do pracy, ale

na szczęście to już mija i znowu macha mi pa pa.

Mam nadzieję, że jeszcze ją do tego mai tai przekonam,

ale spróbuję jak skończą się te straszne upały :)

Myślę, że przyda się na bez-wózkowe wyjazdy :)

Oby zostało w końcu zaakceptowane ;)

Na pocieszenie nasze stare zdjęcie w chuście :)

Jeśli zaciekawiły kogoś nosidła mai-tai, to tu jest fajna

instrukcja jak się je wiąże:

http://kozycarrier.homestead.com/instructions.html

Pozdrawiam serdecznie :)